صفر تا صد کاشت جو

مقدمه

جو با نام علمی Hordeum vulgare یکی از اولین غلات کشت شده توسط انسان است. چرخه زندگی این گیاه یک ساله و از خانواده گرامینه‌ها (جویان) است.  دانه، کاه و علوفه سبز جو از دیرباز به عنوان یک خوراك مناسب و قابل دسترس مورد توجه صنعت دامپروري کشور بوده و به هنگام خشکسالی و کم آبی ، مدد کار خوبی براي دامداران و کــشاورزان مــحسوب می شود.

علاوه بر ارزش علوفه ای جو این گیاه به علت مقاومتش نسبت به خشکی، شوری خاک ونیز به سبب نیاز کم به آب دربیشتر کشورهای جهان کشت می شود.

نیازهای اساسی کاشت جو

  • خاک

    زمینی که براي کاشت جو انتخاب می گردد باید داراي عمق کافی بوده، سطح الارض آن نرم، سبک و قوي باشد همچنین داراي زهکش بوده و بخوبی تهویه شود تا ریشه کامل تولید نموده و بخوبی پنجه بزند. بهترین خاك براي این گیاه خاک هاي داراي بافت متوسط یا لومی با PH در حد 8 -7 می باشد. ازطرف دیگر براي آنکه رشد گیاه و تغذیه آن متعادل انجام شود باید اندازه ذرات خاك در تمام سطح زمین یکنواخت بوده و در عمق گسترش ریشه ها مواد غذایی و رطوبت کافی وجود داشته باشد.

  • دما

    حداقل درجه حرارت براي جوانه زدن آن 2 تا 4 درجه سانتی گراد می باشد. جو براي رشد و باروري آب و هواي خنک و مرطوب را برآب وهواي گرم و مرطوب ترجیح می دهد. جو 4 درمقابل سرما حساس تر ازجو می باشد و اگر درجه حرارت محیط مدت زیادي زیر16 -درجه سانتی گراد باشد و زمین فاقد پوشش برف باشد تقریباً تمام بوته هاي جو از بین خواهند رفت.

  • رطوبت

    گیاه جو نیاز به میزان مشخصی از رطوبت دارد و این میزان در حدود 30 تا 40 درصد است.

     

  • آبیاری

    آب يكي از مهمترين عوامل رشد و نمو جو و ساير نباتات مي باشد . چون دوره زندگي جو كوتاهتر از جو بوده بهمان نسبت نياز جو به آب كمتر از جو است. مقدار آب لازم براي جوهاي پائيزه بيشتر از جوهاي بهار بوده و از كاشت تا برداشت 4 تا 7 هزار متر مكعب در هكتار است. در نقاطي كه ميزان نزولات آسماني كمتر از 400 ميليمتر در سال است، آبياري به صورت سطــحي ( كرتي و يا نشتي) و يا باران مصنوعي انجام ميگيرد. چنانچه جو در شرايط ديم كاشته شود حداقل ميزان بارندگي مورد نياز250 ميلي متر مي باشد.

عمليات كاشت

کاشت جو از طریق بذركاري به صورت دست پاش و يا به وسيله بذر كارها  بطور خطي انجام  مي پذيرد. در مزارعي كه  خوب آماده  نشده اند و داراي علف  هرز مي باشند طريقه  دست افشاني به رديفكاري ارجعيت دارد. فواصل  بوته ها در كشت دست پاش يكنواخت  بوده در حاليكه در كشت هاي خطي فواصل زيادي بين خطوط خالي مانده وعلفهاي هرز فرصتي براي حضور بدست مي آورند. بذر كاري  در مزارع  مكانيزه  به وسيله  بذر افشان بسيار ارزان تر و سريع تر  انجام مي گيرد. به همين دليل از كود پاش هاي  سانتريوفوژ  به عنوان بذر افشان و براي زير خاك كردن بذر از ديسك استفاده مي گردد .

زمان کاشت

رعايت تاريخ كاشت يكي از عوامل موثر در افزايش عملكرد در واحد سطح محصولات زراعي مي باشد. لازم به ذكر است كه تاريخ كاشت در مناطق گرم بر اساس متوسط درجه حرارت محيط در زمان گرده افشاني ( نیمه اول مهر تا 20 آبان) و در مناطق معتدل و سرد با توجه به زمان حاكم شدن صفر فيزيولوژيك (اواخر شهریور تا اواخر مهر)  مي باشد.

عمق بذر

عمق بذر در خاك به عواملي نظيرزراعت ديم وآبي ،كيفيت زمين و …  بستگي داشته كه حداكثر5 تا 6 سانتي متر خواهد بود. در اراضي ديم عمق كاشت زيادتر بوده تا بذر براي روئيدن از رطوبت بيشتر اعماق استفاده نمايد. در اراضي حاصلخيز و مرغوب بذر در عمق كمتري كاشته شده و جوانه ها زودتر ازخاك بيرون مي آيند. اما در زمين هاي ناهموار بذر در عمق  بيشتري قرار گرفته تا شرايط خاك مشكلي در جوانه زني بذر ايجاد نكند.

تراکم بذر و جمعیت گیاهی

در مقایسه با جو، در گیاه جو آزادی عمل کمتری در خصوص جبران تراکم کمتر گیاهی با تعداد دانه در هر خوشه وجود دارد؛ چراکه هر سنبلچه در برگیرنده یک یا سه گلچه است. برای ارقام جو هیبرید، تراکم بذر کمتری نسبت به ارقام بومی و سنتی استفاده می شود . حداكثرعملكرد دانه غلات ازتراكم گياهي كمتر از 200  بوته درمتر مربع بدست مي آيد.

مراحل رشد جو

مراحل رشد جوعبارت است از؛

  1. جوانه زنی Germination
  2. رشد گیاهچه Emergence
  3. پنجه زنی Tillering
  4. طویل شدن ساقه stem alongation
  5. ظهور سنبله Ear emergence
  6. گلدهی flowering
  7. شیری شدن دانه milk developation
  8. خمیری شدن دانه Dough developation
  9. رسیدگی دانه Ripening
  • تغذیه پیش از کاشت

    تغذیه و کود جو قبل از کاشت که به کودهای پایه معروف است، باید همراه شخم زنی پیش از کاشت بذر به خاک اضافه شوند که این کودها برای فراهم آوردن عناصر غذایی در خاک بسیار مناسب خواهد بود. بهترین کودها برای این مرحله کودهای مرغی، کودهای حاوی عناصر ماکرو (پتاسیم، فسفر و همچنین کودهای نیتروژنی) و کودهای حاوی گوگرد است. همچنین بهترین زمان برای استفاده از کودهای اوره و بذرمال کردن جو است.

    نکته بسیار کلیدی که در راهکارهای پیشنهادی کشاورزان نمونه نیز آورده شده، استفاده از کودهای زیستی قبل از کاشت است. که در میان انواع این کودها، کود زیستی نیتروباکتر، فسفوپاورباکتر و پتاس پاور باکتر برای تأمین عناصر غذایی خاک، تنظیم PH خاک، جذب بهتر کودهای پایه و افزایش پتانسیل خاک تأثیر زیادی داشته است.

    نکته: در این مرحله بذرمصرفی را با استفاده از سموم قارچ کش از قبیل ویتاواکس، تیرام و … به میزان 150 الی 300 گرم برای 100 کیلوگرم بذر بر علیه بیماری ها و آفات ضدعفونی می شود.

  • مرحله رشد
  • قبل از کاشت
  • نوع کود
  • کودهای فسفر، پتاس، ازت، کود مرغی، گوگرد
    براساس نتایج آزمون خاک
  • نحوه مصرف
  • به همراه شخم و دیسک
  • جوانه زنی

    در این مرحله بذرها پس از جذب آب رشد خود را آغاز کرده و شروع به جوانه زدن می کنند. در این زمان هنوز پنجه ها شروع به رشد نکرده و سبز نشده اند. بنابراین باید عناصری به خاک اضافه شود که به رشد بهتر و بیشتر آن ها کمک کند و مقاومتشان را نیز بیشتر کند. کود های سه بیست، هیومیک اسید، نیتروژن و فسفر در این مرحله توصیه می شود.

    اسید هیومیک ها جذب نیتروژن، پتاسیم، کلسیم، منیزیم و فسفر را در گیاه افزایش می دهند و همچنین با عث افزایش حجم ریشه می شود. استفاده از این اسید باعث افزایش تعداد پنجه بارور در بوته و همچنین افزایش استقرار و توسعه ریشه جو در ابتدای فصل رشد می گردد.

    در این مرحله برای مبارزه با علف های هرز از علف کش های اتللو، آتلانتیس، شوالیه، توتال، آپیروس و … که علف کش های دومنظوره، انتخابی، سیستمیک و پس رویشی هستند و علف های هرز باریک برگ و پهن برگ در جو را کنترل می کنند، استفاده می شود.

    نکته: بیشتر کشاورزان به دلیل کاهش هزینه ها، سموم علف کش را با کود ترکیب و مصرف می کنند اما در صورت امکان، ابتدا سموم علف کش و بعد از 10 روز کودهای تقویتی مصرف شود.

  • مرحله رشد
  • جوانه زنی
  • نوع کود
  • کود های سه بیست، هیومیک اسید 73درصد، نیتروژن و فسفر
  • طریقه مصرف
  • آبیاری
  • مرحله پنجه‌زنی

    پنجه دهی یک مرحله مهم است که به شدت با سطح فتوسنتزی و تعداد سنبله‌های دانه دار و عملکرد نهایی دانه در طول رشد جو در ارتباط است و پنجه‌ها انشعاباتی از ساقه اصلی هستند. اولین ساقه پس از سبز شدن، به عنوان ساقه اصلی مشخص می‌شود. به ساقه‌هایی که از اطراف ساقه اصلی، از همان بذر خارج می‌شوند، پنجه گفته می‌شود. به طور معمول ۳ تا ۵ پنجه در جو ایجاد می‌شود و در صورت تغذیه و کوددهی مناسب تعداد پنجه افزایش خواهد یافت. تعداد پنجه باید با توجه به پتانسیل‌های موجود افزایش یابد و افزایش تعداد پنجه به هر قیمتی کار مناسبی نیست.

    استفاده از کود پتاسیمی به صورت محلول پاشی در مرحله پنجه زنی جو می‌تواند در انتقال عناصر غذایی، تحریک گیاه به افزایش تعداد سنبلچه و افزایش مقاومت گیاه به تنش‌ سرمایی کمک کند. تحقیقات نشان داده است که مصرف عناصر ریزمغذی مانند روی، آهن و غیره به صورت محلول پاشی در مرحله پنجه زنی جو می‌تواند سبب افزایش عملکرد و کیفیت دانه جو شود. مصرف کود اوره در مرحله پنجه زنی توصیه نمی‌شود؛ زیرا کود اوره رشد رویشی را افزایش می‌دهد و درنتیجه گیاه وارد مرحله ساقه روی می‌شود.

  • مرحله رشد
  • پنجه زنی
  • نوع کود
  • کود سه بیست، کودهای حاوی عناصر ریزمغذی
  • طریقه مصرف
  • محلولپاشی
  • مرحله رشد ساقه

    مرحله ساقه‌روی یا رشد ساقه در جو زمانی شروع خواهد شد که دمای هوا رو به گرم شدن برود. در این زمان گیاه تمام توان خود را برای رشد رویشی به کار می‌گیرد و مصرف کود جو از این مرحله به سمت کود نیتروژن افزایش می‌یابد. رشد سطح برگ و تعداد برگ‌ها قابل مشاهده خواهد شد که مسلماً نیاز به کودهای نیتروژنی مثل اوره یا سولفات آمونیوم افزایش خواهد یافت. در این مراحل توجه داشته باشید که اگرچه مصرف بیش از حد کود نیتروژن باعث رشد می‌شود ولی رشد رویشی زیاد می‌تواند باعث کاهش عملکرد دانه شود. در مراحل انتهایی رشد ساقه و ابتدای ظهور خوشه، جو برای سبزینگی برگ‌ها و تشکیل خوشه اولیه به کود ریزمغذی  و اسید هیومیک نیاز خواهد داشت که به صورت محلول‌پاشی انجام می گیرد.

  • مرحله رشد
  • ساقه دهی
  • نوع کود
  • کود های نیتروژنی، اسیدهیومیک، کودهای حاوی عناصر ریزمغذی
  • طریقه مصرف

  • محلول پاشی
  • ظهور خوشه و دانه بندی

    ظهور و رشد خوشه ها و دانه ها مرحله مهمی در پرورش و کاشت جو است. تمرکز در این مرحله باید به پر شدن و ازدیاد هر چه بیشتر آن ها و سلامتیشان باشد. در این مرحله از برنامه کوددهی جو، علاوه بر وجود پتاسیم و فسفر و هیومیک اسید، به مقادیر کافی از کودهای آهن، روی، منگنز، بور، مس و مولیبدن نیز نیاز است.

    مجموعه بیماری های برگی مانند زنگ زرد، سپتوریوز، سفیدک سطحی و سایر لکه برگی می توانند تا 50 درصد محصول را کاهش دهند، بنابراین در این مرحله توصیه می شود از قارچکش های مناسب بیماری های برگی شامل تیلت، فولیکور، امیستاراکسترا و … استفاده شود.

    نکته: در این مرحله معمولآ کشاورزان به دلیل کاهش هزینه و تردد کمتر در مزرعه، سموم قارچکش را با تقویتی مخلوط و مصرف می کنند توصیه می کنیم در صورت امکان ابتدا قارچکش و بعد از یک هفته، تقویتی مصرف نمایید.

  • مرحله رشد
  • ظهور خوشه
  • نوع کود
  • کود های پتاس بالا و فسفر و هیومیک اسید، کودهای حاوی عناصر ریزمغذی
  • طریقه مصرف
  • محلول پاشی
  • مرحله پر شدن دانه

    این مرحله دانه ها پر می شوند و اگر بذر جو را فشار دهیم مایع سفید رنگی از آن خارج می‌شود به اصطلاح خمیری می شوند. پس از تلقیح و تشکیل اولیه دانه، برای تشکیل بذر با ذخایر زیاد، گیاه مواد فتوسنتزی را از اندام رویشی به خوشه منتقل می‌کند. باید توجه داشت که تنش خشکی (کم آبی) و وجود بادهای گرم در این مرحله سبب کاهش انتقال مواد به خوشه ودرنتیجه چروکیدگی دانه خواهد شد. بنابراین، تأمین نیاز مزرعه به آب و مدیریت صحیح آبیاری در این مرحله امری ضروری است.. کودهای پتاس بالا به صورت محلول پاشی در برنامه کوددهی جو در این مرحله نقش اساسی را ایفا می کنند. چرا که پتاسیم باعث پر شدن بیشتر دانه ها و کاهش چروکیدگی  می شود.

  • مرحله رشد
  • پرشدن دانه
  • نوع کود
  • کود های پتاس بالا
  • طریقه مصرف
  • محلول پاشی
  • برداشت

    زراعت جو پیش از رسیدن در معرض خسارت هاي متعددي از جمله خسارت هاي ناشی از پرنـدگان، آفات، ریزش دانه و به هنگام بالا بودن رطوبت نسبی هوا و بارش هاي متعدد، عارضـه جوانـه زنـی بـر روي سنبله (به علت فقدان و یا کوتاه بودن دوره خواب بذر یا دورمانسی در ارقام جدید جو) قـرار مـی گیـرد . همه این عوامل سبب کاهش کمیت و کیفیت محصول می گردند. بنابراین لازم است تا به محـض رسـیدن محصول نسبت به برداشت آن اقدام شود. درصد رطوبت 14 %براي برداشـت دانـه جو مناسـب گـزارش شده است. درصد رطوبت بالاتر از این مقدار، جو را براي حمله حشرات و میکروارگانیسم هـا مهیـا مـی کند. در درصد رطوبت کمتر از ایـن مقـدار دانـه شـکننده شـده و در خـلال فرآینـدهاي جابجـایی دچـار شکستگی می شود.

آفات و بیماری های جو

سفیدک پودری یا سطحی جو

این بیماری توسط قارچ Blumeria graminis f. sp. Tritici ایجاد می شود. علائم بیماری به شکل ظاهر شدن پودر یا کپک سفید یا شیری رنگ روی ساقه، غلاف برگ، پهنک برگ و سنبله می‌باشد. این بیماری از جمله مهم ترین بیماری های جو در مناطق معتدل کشور است. که درجه حرارت خنک، رطوبت نسبی بالا و بارندگی زیاد باعث اپیدمی این بیماری می‌شود.

سفیدک پودری از مرحله دو برگی تا خمیری موجب آلودگی بوته ها می شود

روش های کنترل آفت:

  • ارقام مقاوم
  • تناوب زراعی
  • رعایت تراکم مناسب

در صورت بروز آلودگی زود هنگام . کاشت ارقام کاملا حساس از کنترل شیمیایی می توان استفاده کرد.

استفاده از سم تیلت( 0.75 تا یک لیتر در هکتار) و سایر سموم موجود و موثر برای این بیماری.

بیماری لکه نواری جو

عامل این بیماری قارچ Helmintosporium graminarum  است. این بیماری کاملا بذر زاد می‌باشد با کشت بذر آلوده بوته های آلوده ایجاد می‌شود.

علائم بیماری لکه نواری جو به صورت نوار نکروز ( زرد و خشک) روی برگ آشکار می‌شود.  این نوارهای نکروزه معمولا  به یکدیگر می پیوندند و برگ از محل نوارها شکاف می خورد. و حالت پارگی در برگ ها مشاهده می‌شود. گیاه آلوده اغلب کوتاه می ماند، و تعداد پنجه کمتری تولید می کند. در بیشتر مواقع این بوته ها به سنبله نمی‌روند. در شرایط محیطی مرطوب اسپورهای این قارچ روی سنبله های سالم قرار می‌گیرد و سبب آلودگی دانه ها می‌شود.

روش های کنترل آفت:

  • استفاده از بذرهای سالم و گواهی شده
  • ارقام مقاوم
  • ضدعفونی بذر با سم رورال تی اس به میزان ۲ در هزار و کربوکسین تیرام ۷۵٪

بیماری زنگ قهوه ای یا زنگ برگ

عامل زنگ قهوه ای قارچ Puccinia recondite f.  sp. Hordei می‌باشد. اغلب از مهمترین بیماری های جو می‌باشد. و در مناطقی که رسیدن جو به تاخیر می‌افتد، خسارت زیادی وارد می‌کند.

علائم بیماری به صورت ظهور جوش های قهوه ای گرد و ریز روی غلاف ها و پهنک برگ آشکار می‌شود. و روی خوشه های ارقام خیلی حساس در مراحل پیشرفته اپیدمی به وجود می‌آید.

بیماری در دمای ۱۵ تا ۲۲ درجه سانتی گراد و رطوبت زیاد ایجاد می شود.

روش های کنترل آفت:

  • کشت ارقام مقاوم یا متحمل
  • کشت ردیفی
  • کوددهی مناسب

مبارزه شیمیایی با قارچکش تیلت( ۰/۷۵ تا یک لیتر در هکتار) و فولیکور ( ۱ لیتر در هکتار) و … در کنترل بیماری موثر می‌باشد.

بیماری کچلی یا سوختگی برگ جو

این بیماری توسط قارچ Rhynchosporium  secalis ایجاد می‌شود. علائم این بیماری (Barley scald) به صورت لکه های بیضوی و سفید رنگ روی پهنک برگ می‌باشد. که در شرایط مساعد آب و هوایی خنک و مرطوب باعث از بین رفتن کامل برگ می‌شود

روش های کنترل آفت:

  • ارقام مقاوم
  • تناوب زراعی

بیماری لکه چشمی تیز ( Sharp Eyespo)

عامل  این بیماری قارچ R. solani ,  Rhizoctonia  cerealis است. علائم بیماری به صورت لکه های قهوه ای کوچک روی گیاهچه ها می باشد. که در حالت شدید لکه ها می‌پوسد.

بیماری سیاهک آشکار جو

قارچ عامل بیماري Ustilago nuda می‌باشد. و در مناطقی که بارندگی و رطوبت زیاد است رایج تر است. در اکثر مناطق خسارت سیاهک آشکار ناچیز است .گاهی اوقات ارقام زراعی بسیار حساس دچار خسارت می شوند.

علائم این بیماري در فاصله میان خوشه دهی تا رسیدن محصول آشکار می‌شود .ابتدا خوشه هاي آلوده سیاه شده، و در میان خوشه هاي سالم سبز رنگی که تازه سر زده اند آشکارا قابل مشاهده است. بیشتر خوشه هاي آلوده کمی زودتر از خوشه هاي طبیعی ظاهر می شوند و سنبلکهاي آن ها، به استثنا غشاي نازك فرابر، به توده اسپور خشک زیتونی رنگ تا سیاه تغییر شکل می دهند.

روش های کنترل آفت:

  • ضد عفونی بذر با قارچکش کربوکسین
  • ارقام زراعی مقاوم

سیاهک سخت جو

این بیماري توسط قارچ  ustilago hordei ایجاد می‌شود. سیاهک سخت پراکندگی بیشتري نسبت به سیاهک آشکار  یا  نیمه  آشکار  داشته، و  در  مناطقی که  از  بذر ضد عفونی  شده  استفاده  می شود.  خسارت  ناشی  از  این  بیماري بسیار کم می‌باشد.  اما با توجه به اینکه خوشه هاي  آلوده همراه  با خوشه هاي سالم برداشت میشوند. از نظر اقتصادي خسارت ناشی از کاهش تولید و افت ارزش محصول را سبب می‌شود

علائم بیماري سیاهک سخت جو وجود غشاي نسبتاً پایداري است که تا زمان رسیدن گیاه باقی مانده. خوشه هاي سیاهک زده دیرتر از خوشه هاي سالم ظاهر می شوند. و در بسیاري از موارد درون غلاف برگ پرچم گرفتار می شوند. و کاملا خارج نمی گردند در  مزارعی  که  درصد  آلودگی  بالا  باشد. پس  از  خرمن  کوبی  در  روي  دانه  ها  توده  قهوه  اي  تیره  تا  سیاهی  از تلیوسپورها آشکار می شود.

این بیماري توسط قارچ  ustilago hordei ایجاد می‌شود. سیاهک سخت پراکندگی بیشتري نسبت به سیاهک آشکار  یا  نیمه  آشکار  داشته، و  در  مناطقی که  از  بذر ضد عفونی  شده  استفاده  می شود.  خسارت  ناشی  از  این  بیماري بسیار کم می‌باشد.  اما با توجه به اینکه خوشه هاي  آلوده همراه  با خوشه هاي سالم برداشت میشوند. از نظر اقتصادي خسارت ناشی از کاهش تولید و افت ارزش محصول را سبب می‌شود

علائم بیماري سیاهک سخت جو وجود غشاي نسبتاً پایداري است که تا زمان رسیدن گیاه باقی مانده. خوشه هاي سیاهک زده دیرتر از خوشه هاي سالم ظاهر می شوند. و در بسیاري از موارد درون غلاف برگ پرچم گرفتار می شوند. و کاملا خارج نمی گردند در  مزارعی  که  درصد  آلودگی  بالا  باشد. پس  از  خرمن  کوبی  در  روي  دانه  ها  توده  قهوه  اي  تیره  تا  سیاهی  از تلیوسپورها آشکار می شود.

روش های کنترل آفت:

  • کاشت بذر سالم و گواهی شده
  • ضدعفونی بذر با قارچکش ها
  • کاشت ارقام مقاوم

زنگ زرد جو

عامل این بیماري قارچ Puccinia striformis می باشد این زنگ معمولا در بهار زودتر از سایر زنگ ها آشکار می‌شود. یوردیومها قارچ زرد رنگ اند، و بیشتر روي برگ و سنبله، اغلب به شکل نوارهایی برجسته دیده می‌شوند جوش هاي منفرد ولی شکل خطی در فواصل شبکه رگبرگ ها در تمام طول برگ امتداد داشته، روي گیاهچه ها جوشها حالت انفرادي دارند. و به شکل خطی در نمی آیند.

روش های کنترل آفت:

استفاده از ارقام زراعی مقاوم

ولی زمانی که شدت بیماري  بالا باشد از قارچکش هاي تيلت (پروپيكونازول) و  فوليكور (تبوكونازول) استفاده می‌شود.

آفات مهم جو

ملخ مراكشي

آفت ملخ مراکشی( Dociostaurus maroccanus ) چون اولین بار در مراکش دیده شده به آن ملخ مراکشی می‌گویند. این ملخ در مناطق کوهستانی و یا تپه ها شیوع دارد.

در ایران آفت ملخ مراکشی از استانهای مرکزی،فارس،آذربایجان شرقی،گرگان، خوزستان، مازندر ان، گیلان، ایلام، سمنان گزارش شده است.

این آفت ابتدا از گیاهان مرتعی سپس غلات(جو، جو و …)، حبوبات(عدس، ارزن، شبدر، یونجه و…) و سپس از سایر سطوح سبز و درختان مثمر و غیر مثمر اطراف محل زندگی خود تغذیه می‌کند.

بدن آن‌ها دارای رنگ خاکی مایل به زرد و لکه‌های خاکستری می‌باشد. بال‌های عقبی‌شان بی‌رنگ و شفاف بوده و ساق پای جفت سوم آنها زرد کاهی است. یک نسل در سال دارد.

روش های کنترل:

پایش آفت

مبارزه شیمیایی از سموم تماسی نفوذی مانند مالاتیون و فنیتروتیون

تریپس جو

آفت تریپس جو (Haplothrips tritici) با تغذیه از گیاه باعث کوتاه ماندن و پیچیدگی سنبله ها و کج و معوج شدن ریشک ها می شود. نوک خوشه ها سفید رنگ می شود.

روش های کنترل:

شخم عمیق تا ۹۰% تریپس ها را که در داخل خاک و مزرعه زمستان گذرانی می کنند را از بین می برد

شیمیایی با استفاده از حشره کش های مالاتیون و …..

سوسک سیاه

این افت (Zabrus tenebrioides) علاوه بر جو روی جو نیز خسارت می‌ زند. و خسارت اصلی مربوط به لارو آن است. که در پاییز و زمستان به بوته ها حمله می کند. و با جویدن برگ ها و باقی گذاشتن رگبرگ های اصلی خسارت وارد می کند

روش های کنترل :

  • شخم عمیق
  • کنترل بیولوژیکی

در موارد تجمع آفت کنترل شیمیایی با استفاده از سمومی مانند دورسپان، کنفیدور و فوزالون و………..

سوسک برگ خوار غلات

این آفت ( Oulema melanopu)  بیشتر در مزارع آبی دیده می ‌شود. لارو و حشره کامل پارانشیم رویی برگ را به موازات رگبرگ اصلی خورده و محل خسارت آن روی برگ به صورت نوارهای سفید طولی مشاهده می شود.

کرم های مفتولی ریشه

این کرم ها که از خانواده Agriotes می‌باشند، چند میزبانه هستند. جو و جو نیز به عنوان میزبان آن ها گزارش شده است. خسارت اصلی توسط لاروها است. که به ریشه جو و جو در برخی مناطق گزارش شده است.

شته

شته ها با مکیدن شیره نباتی علاوه بر جوانه ها و برک ها به دانه ها نیز حمله می کنند.

روش های کنترل :

  • تناوب زراعی
  • ارقام مقاوم

در صورت تیاز به کنترل شیمیایی استفاده از سموم کنفیدور، پریمکارب، مالاتیون و دورسپان و……..

علف های هرز جو

علف‌های هرز همواره به عنوان یک مهمان ناخوانده در مزارع حضور می‌یابند. تحت شرایط معمولی، علف‌های هرز بذر فراوانی تولید می‌کنند که این بذور دارای خواب بوده و مدت زمان زیادی قوه نامیه خود ار حفظ می‌کنند. بنابراین، بذور علف‌های هرز همیشه در مزارع کشاورزی حضور دارند و بخشی از بانک بذر که مکانیسم ذخیره بذر در تمام بوم نظام‌ها می‌باشند.

در بین علف‌های هرز پهن برگ مزارع جو گونه‌های خردل وحشی، شلمبیک، کنگر وحشی، کنگر برگ ابلقی، شیرتیغی، بی‌تی‌راخ، هفت بند و خُلر مهمترین علف‌های هرز پهن برگ جو محسوب می‌شوند. در بین علف‌های هرز باریک برگ مزارع جو نیز گونه‌های یولاف وحشی، چچم، خونی‌واش و دم روباهی مهمترین علف‌های هرز باریک برگ مزارع جو محسوب می‌شوند. برخی از علف‌های هرز مانند پیچک صحرایی، کنگر وحشی و کنگر برگ ابلقی به عنوان علف‌های هرز مزاحم برداشت مزارع جو شناخته می‌شوند.

مهم ترین علف های هرز باریک برگ در مزارع جو عبارتند از:

علف هرز یولاف وحشی (Avena ludoviciana Darieu)

علف هرز چچم (Lolium rigidum)

علف هرز جو موشی (Hordeum murinum)

خونی واش(بذرک) (Phalaris spp)

علف هرز دم روباهی (Alopecurus myosuroides)

علف هرز بروموس آویخته ( علف پشمکی ) (Bromus tectorum))

علف های هرز پهن برگ در مزارع جو عبارتند از:

بابونه (.Matricaria chamomile L)

شقایق (گل عروسک) (Papaver rhoeas)

علف هرز شلمی (Rapistrum rugosum)

علف هرز خردل وحشی (Sinapis arvensis)

شاتره (Fumaria spp)

علف هرز کاهوک وحشی (Lactuca serriola)

علف هرز کیسه کشیش (Capsella bursa-pastoris)

علف هرز صابونک (Vaccaria hispanica)

علف هرز هفت بند (Polygonum)

علف هرز پنیرک (Malva spp)

علف هرز سلمه تره (Chenopodium spp)

علف هرز ازمک (Lepidium draba)

علف هرز ترشک (Rumex spp)